Өнөөдөр би юу хийсэн бэ гэхээр дэмий баахан тэнэв. Өчигдөр нэг ном уншсан биш баахан уймарч хэвтэв. Тэр номыг уншсандаа уур хүрэв. Тэгсэн чинь харин өглөө баннандаа ус дүүргэж байгаад тухтай гэгч нь нөгөө номоо үргэлжлүүлчихэе гэж бодоод барьж авсан биш өөрийнхөө асуултын хариултыг би олж авсан. Энэ дэлхий дээр би яах гэж амьдраад байгаагаа ойлгосон. Ээж аав хоёр маань зөвхөн биднийг төрүүлсэн болохоор харахаас хайр нь хүрээд байдаг юм биш юм байна гэдгийг мэдсэн. Ээгийгийн ээж түүнийг байнга л хайр нэвт гэрэлтсэн нүдээр бүр цоо ширтдэг. Аавынхаа бас агааг тэгэж ширтэж байгаа нүдийг би харсан. Би харахаар тэгж их хайр хүрмээр харагдаагүй байхад яагаад тэгээд байдгийг нь би гайхаж байлаа. Тэгээд Бурхны тухай бодсон. “Бурхан бидэнд үнэхээр их хайртай болохоор өөрийн цорын ганц хүүгээ илгээсэн. Түүнд итгэсэн хэн боловч мөнхийн амьдрах болно” гэж Библи дээр байдаг. Бурхан бидэнд Ээгийгийн ээж шиг, миний аав шиг хайртай болов уу? Тийм болоод л юуг ч буруу хийгээд уучлалт гуйсан тэр уучилдаг юм болов уу? Ингээд бөөн асуулт..... заримдаа өөрөө ч хариулж чадахгүй. Энэхүү бодлуудыг шууд тэнд нь орхиод би номын баатруудаа бодож эхлэв. Алли Нова хоёрын түүх буюу “Дэвтэр” дуусаагүй байгаа ч гэсэн тэдний хайрыг би ойлгох гэж хичээв. Нөгөө төгс төгөлдөр зүйл байхгүй гэдэгт итгэдэг, гунигтай байх дуртай ганцаардмал нэгэнд тэдний түүх нэг л амьдраллаг биш санагдав. Үлгэрийн хэзээ ч байдаггүй, түүх, ном зохиол гээд л..... гэтэл өчигдөрхөн багштайгаа гэр бүл хайр сэтгэл, амьдралын талаар ярилцаж байсан ярианууд яг л дуртай кинон дундуур минь реклам гэнэт орж ирдэг шиг л дайраад ороод ирэв.
Багш ярьжийнаа: Дээр үеийн хүмүүс буюу бидний аав ээж нар стандарт хүмүүс байсан юм гэнээ. Адилхан хэлбэрээр адилхан үнэлэмжтэй хүмүүсийг л хийдэг байсын байх. Тэд бүгд их сургууль төгсдөг, бүгд их сургууль төгссөн бол ижилхэн цалин авдаг, бас гэр бүл болохдоо ч нөгөө л өөрсдийн мэддэг адилхан үнэт зүйл дээрээ тулгуурладаг байжээ. Тэгээд өнөөдрийн хүмүүс шиг ном эргүүлж тойруулж буй мэт, эсвэл бараа авах гээд үйлдвэрлэсэн огноо, хугацаа, орц, илчлэг гээд л бүүр цаашлаад амталж үзээд авна гэвэл би лав нөхөртэйгөө суухгүй байсан. За бүүр болий магадгүй хэтэрхий их тэгж үзэж байгаад нөхөргүй ч байх байсын билүү гэдийн. Хамгийн сонирхол татмаар нэг л зүйл хэлсэн юм. Тооцоон дээр суурилсан буюу эхнээсээ ингээд шалгаж тогтоогоод бий болсон гэр бүлийн хэн нэгэн нь хэн нэгэндээ дээр үеийнхэн шиг дурлаагүй бол, хайрлаагүй бол хэзээ нэгэн цагт тэгнэ гэнээ. Тэр үед өөрөө юу болоод байгааг ойлгохгүй, дэнсэлж бодож ч чадахгүйгээр ухаангүй дурлана гэв. “Ухаангүй дурлах” энэ үг аймшигтай, бас амттай, санагдаад.... эрсдэлгүй амьдрахыг хүсдэг надад “үнэн” гэхдээ “аймшигтай үнэн” гэж мэдрэгдээд.
Ингээд бодохоор Нова Алли хоёрын түүх үнэн байх боломжтой санагдав. Хүний амьдрал хоосон юм шиг санагдаж байсан чинь бас хүүхэдтэй болох нь утга учир бий болгож байгаа албан хүчний асуудал шиг санагдаад байсан чинь үгүй санагдав. Номын яг миний уншиж байгаа хэсэг дээр 4 хөн настай хүүгийнх нь зуурдын үхэл тэр хоёрт хэрхэн цуг тэрхүү зовлонг туулах шалгуур болсон, тэр үед өөрийнхөө амьдралыг хүүгийнхтэйгээ солимоор санагдсан, хүүхдүүддээ өөрсдийнхөө түүхийг ярьж өгөхөд тэдэнд аав ээжийнх нь амьдрал хэрхэн нөлөөлсөн юуг тэднээс сурснаа хэлсэн нь, тэгээд тэр үед Новад төрсөн сэтгэгдэл зэргийг би дахин санав. “Хонгор минь би энэ үед хоюулаа ямархан сайхан зүйл хийж амьдралаа өнгөрөөгөө вэ? гэж бодоод аргагүй нулимс унагаж билээ” гэж Нова ой санамжаа алдчихсан 45 жил ханилсан Аллидаа хэлдэг. Цагаан моьтой ханхүүг хүлээгээгүй ч, хайр гэдэг өөрөө бий болгодог зүйл гэж итгэдэг ч, тэр ухаангүй сохор мэт дурлах тэр дурлал хайрыг байдаг гэдэгт итгээд хоюулаа ямархан сайхан зүйлийг бий болгонхон амьдраа вэ гэж хэзээ нэгэн цагт хэлэхийг хүснэ. Асуултын минь хариулт....
.jpg)
No comments:
Post a Comment